işin garip tarafı bu varlıklardan rahatsız da olmuyordum. Çünkü o güne kadar bana zararları dokunmamıştı. Zaman zaman kayboluyorlardı. Bazen olmadık yerde beliriyorlardı. 12 yaşıma kadar bu böyle gitti. 12 yaşımdan sonra bende ergenlik belirtileri başlamıştı. o süreçte bu varlıklarla irtibatımız tamamen koptu gibi. Artık kimseyi görmüyordum. işin kötüsü bundan sonra korkmaya başlamıştım. Çünkü dini bilgiler öğrenmeye başladıkça o gördüğüm varlıkların ne olduğu neler yapabildiği hakkında fikir sahibi olmaya başlamıştım. Babam da annem de dindar insanlardır. Dedelerimin ikisi de bu konuda onları baya katı yetiştirmiş. hatta babamın babası bölgede bilinen saygı duyulan biriydi bu konuda. Allah rahmet eylesin.
Ergenlik döneminden sonra yaklaşık 17 yaşına kadar hiç karşılaşma olmadı