Beni bilen bilir. Yalanımı gibeyim . Babam bile adımı bilmez . Çağırırken bile ‘’Gel lan buraya.’’der sadece. Saat sabahın bilmem kaçı uyanmışım daha ezan okunmamış. Balkona çıktım. Hava buz kesiyor dışardaki kar gözlerimi alıyordu. Soğuk belki kendime getirir dedim.
içimdeki ateş nefesime işliyor nefesim ise balkonun cdıbına . Camda oluşan buğu gibi hayatım. Buğulu bir camdı hayatım. Dışarıda bir şeylerin olduğunu bilip görememek. Önünü görmek istiyorsan camdaki buğuyu silmelisin ya da direk camı yok etmelisin.
Üşüdüğümü art arda hapşırmaya başladığımda anladım. Kalın kafalının tekiyim biraz. Ne birazı nato kafa nato mermerdim. Pederin kahvaltısını hazırlamak için içeriye girdiğimde zaten uyanmıştı içimden düğün dernek başlıyor dedim.
‘‘it oğlu ne yaptın bu saate kadar çayı bile yapmamışsın daha.’’ Herif bana sövmek için kendini de es geçmiyor baba dediğin budur işte oğlunu anlamak için kendine bile sövüyor. Babayı tebrik ediyoruz !
‘‘Dalmışım baba.’’dedim. ‘‘Dalacam ben sana. ’’dedi ardında benim mermere yapıştırdı bir tane. Banyoya tıraş olmaya gittiğinde bende hızlıca çayı demleyip iki yumurta kırdım. Okul üniformamı giyip çıktım dışarı. Dışarı babamın yüreğinden bile soğuktu dıbına koyum o günün soğukluğunu unutmuyorum. Durağa vardigimda durakda değil Alaskada bekliyordum sanki birazdan huskyler gelip kızağıma binip okuluma gidecektim.