/i/Korkunclu

Korkularımız yaşamımızı yönlendirir.
    başlık yok! burası bom boş!
  1. 1.
    +9 -6
    Merhabalar arkadaşlar öncelikle size anlatacağım olay tamamıyla gerçek yaşanmış bir olaydır aslen izmirliyim. Ben 6 yaşındayken Bergama’ya taşındık ben annem ablam ve babam olmak üzere ailede 4 kişiydik. Oturduğumuz evler kiraydı ve bir gün bir eve taşındık işte ne olduysa o eve taşındıktan sonra oldu. O eve taşındığımızda 9 yaşındaydım, küçük şirin bahçeli bir evimiz vardı, ev sahipleri orada otururken muskayla oturuyorlarmış tabi bizimde haberimiz yoktu bu durumdan.

    Bir gün gece uyurken bahçede ayak sesleriyle uyandım ne olduğunu anlamak için camdan baktığımda sesler kesildi ve kimse yoktu, kafamı tekrar yastığa koyduğumda yine aynı sesleri duydum çok korkmuştum. Yorganın altına saklandım korkumdan. Bu olay her gece devam etti, tam sabah ezanı okunurken sesler kesiliyordu. Olayı anneanneme anlattım anneannem izmir’den ziyaretimize gelmişti, bu arada anneannem hacıdır anneannem hiç korkma dedi ve bana kendi yazdığı selavat ı şerif duasını verdi ondan sonra hiç korkmamıştım. Ramazan ayı idi, gece sahura kalkmıştık annem sofra bezini verdi çırpmam için, bahçede bir arsa vardı boş, her zaman oraya çırpardık, tavuklarımız vardı ekmek kırıntılarını yerlerdi tam sofra bezini çırpacakken birden ortalık bembeyaz bir ışık oldu, inanın yazarken dahi tüylerim diken diken oluyor. Hemen ordan koşarak annemin yanına gittim, anneme olayı anlattım annemle birlikte tekrar bahçeye çıktık. O ışığı annemde gördü hemen babamı kaldırdık ama babam kalktığında hiç bişey yoktu.
    ···
   tümünü göster