Nasıl bi vicdansızlıktı bu, bir kıza hele özge gibi bir kıza nasıl el kaldırırlar. Hemen aradım usturayı, olaya el atmasını istedim. O işler öyle kolay değil önce kardeşimizin yanında olcaz sonra el atarız dedi geldi hastaneye, ardından can ve yenge de geldi.

Sabaha kadar bekledik, çok şükür sabah gözlerini açtı özge. Usturaya kafamla gel işareti yaptım, bak kardeşimiz kendine geldi şimdi bunu yapanları bul dedim. Canın eşine yenge buralar sana emanet diyip fırladık canla hastaneden.

Amk kimse bilmiyor tabii hastane fobim olduğunu, can anlamıştı ama. Korkuyorsun demi dedi, sus dalağını giberim dedim gülerek. Mekana geçip bi kahvaltı yaptık. Usturadan haber beklerken ofise geçeyim dedim. Baktım işler tıkırında bugün biz yokuz dedim elemanlara, cana da arada ofisi kontrol etmesini tembihleyip hastaneye geçtim.