öncelikle merhaba arkadaşlar hikayeyi uzun soluklu yazmayı ve her ayrıntının üstünde durmayı düşünüyorum

ismim baran arkadaşlar bu olayları lise 2'de yaşamıştım.

sosyal yaşantım, aile ilişkilerim, sınav notlarım berbattı yavaş yavaş ailemin beni sevmediği ve benden kurtulmak istediği hissine kapılıyordum bi gün okuldan eve doğru gittim kapıdan girdiğim gibi babamın bana bağırmaya başlaması bir oldu. o gün okula gitmiş ve sınav notlarımın tamdıbını öğrenmiş.

babam b ben b2

b:ulan dıbına kodumun yararsız pekekenti ben seni neden bu evde besliyorum yük olmaktan başka birşey yaptığın yok not desen kötü sosyal hayatın desek yok ulan milletin oğulları neler başarıyor ben bu yaşına seni getirene kadar asla seninle gurur duymadım

canım çok yanmıştı.. ilk kez bu kadar sert bi şekilde bunları dile getirmişti gözlerimden bir kaç damla yaş süzüldü ve şunları diyebildim

b2: baba ben yapamıyorum içimden hiç bişey yapmak gelmiyor bana asla sevgini göstermedin ben baba sevgisi olmadan büyüdüm şuan hayat enerjim yok lütfen daha fazla üstüme gelme

babam bunları söylediğimden sonra elimdeki telefonumu aldı duvara fırlattı paramparça oldu hiçbirşey diyemedim ardından;

b: defol git lan bu evden ver cebindeki bütün parayı kaybol gözümün önümden

dedi ve kolumdan çekip beni evden dışarı attı. çantam ve okul kıyafetlerim ile dışarıda parasız ve telefonsuz kalmıştım.