"Tamam, tamam! Çıkarayım!" deyip gülümseyerek önüne çömeldim. Önce, kaldırdığı ayağındaki çizmenin fermuarını açtım ve çizmeyi çıkardım. Meltem hanım, "Ohhh be, dünya varmış!" deyip, o ayağını yere koydu ve öbür ayağını kaldırıp uzattı. Onu da çıkardığımda, "Ayaklarım şişmiş!" deyip, bacak bacak üstüne atarak ayağını ovmaya başladı. O sırada verdiği Frikik de gözümden kaçmamıştı. Ayrıca dikkatimi çeken şey, naylon çorabından bile belli olan kırmızı ojelerdi. Çizmelerini aldım, koridora bıraktım geldim. Yerime oturacağımda, Meltem hanım, "Haruncuğum, internete bir bak bakalım, bu kasabada yaşlı ve yorgun kadınların ayaklarına masaj yapan yakışıklı bir genç var mı?" deyip gülümsedi. Bana bakarken gözlerinin içi de gülüyordu.

"Hay hay! Başka bir arzunuz var mıydı hanım efendi?" deyip güldüm ve yanına gittim. Tam önüne çömeleceğimde, "Dur canım, şuraya geçeyim, hem sen de oturursun!" deyip, kalkmasına yardım etmem için elini uzattı. Kalkıp, üçlü koltuğun sağ tarafına oturdu, ben de sol tarafına oturunca, ayaklarını kaldırıp kucağıma koydu. Yine Frikik vermişti bu hareketi yaparken. içimden (Ne yapmaya çalışıyor bu kadın?) diye soruyordum. Ama kararlıydım, benimle kedinin fareyle oynadığı gibi oynasa bile, ondan net bir mesaj alana kadar uslu durmaya devam edecektim.