Keşke yine başımda olsa. Üstüm başım çamur gelsem. Popomu cimciriverse. Dersten kırık getirsem. Azarlasa. Bana güzel yemekler pişirse.. Sigarama kızsa.. Çok özlüyorum o günleri.. Küçük bahçeli kocaman evimizi..
Bahçedeki kedilerimizi.. Annemin bana seslenişi..

O zamanlar babamın mesleğinden dolayı van/sındırgıda oturuyoduk. Yıl 2000di ben 7 yaşındaydım. Küçük bi evimiz vardı orda. Dere akıyodu önünden karşı tarafta da cezaevi vardı. Sabahtan akşama kadar oynardım lan. O kadar güzeldi ki herşey. Annem genelde kızgın birisiydi. En ufak yatamda kızardı bana. Ama şefkati tuttu mu varya.. Şimdi özlüyorum o günleri. Yalnızlık zor beyler. insan hangi yaşta olursa olsun çekip çevirilmek istiyo bazen..