“ Eskişehir’deki büyük çatışmadan sonra bütün herkesin güvenliği için grup dağılma kararı almışlar…tabi ki bizden habersiz yoksa onların peşinden gideceğimizi biliyorlardı….Furkan’ın geldiği aracın hasarsız olması nedeniyle onun aracını almak istedik….bagajda Hulusi’nin çalışmalarını ve yanımıza Gölge ile Leydi’yi alarak oradan ayrıldık….kendimize gözlerden uzak bir yer arayışımız bizi Türkiye’nin en batısına Çanakkale’ye zütürdü….yıllar boyunca orada gözlerden uzak bir yaşam sürdük…tam 20 yıl boyunca kimseye fazla görünmemeye çalıştık…sadece arada kasabaya inerek ihtiyaçlarımızı karşılıyor sonrada geri dönüyorduk…birim bu git gel halimiz oradaki bir gencin dikkatini çekmiş….adımız hayalet timiydi ama o bizden daha gizli saklı işler peşindeymiş….günler boyunca hem Ahmet’in çantasından çıkan ve sonradan kaybettiğimiz günlüğü bulup temize çekmiş ve hemde bizi takip ederek hakkımızda bilgi edinmeye çalışmış….bu özelliği bile onun GÖLGE TiMi için uygun olduğunu gösteriyor…annesi ve abisi ölmüşler. Sadece babasıyla yaşıyordu…bölge çok açıkta bir yer olduğu için saldırılara müsait….kendine ait bir Pazarı bile var…bu yüzden toplayıcıların hedefinde olmalı…onu oradan alarak babası ile birlikte güvene almamız şart…..sadece babası ve kendisi de değil….RÜZGAR VE DUMAN’da onlarla birlikte…onlarda gölgenin hayatta kalan çocukları…..Leydi sonlara doğru içinde bulunduğu strese dayanamayarak doğurduğu bebeklerini yemeye başlamıştı…zaten sonlara doğru bana ve Gölgeyede saldırdığı zaman yeni doğmuş bebeklerini ondan alarak Leydiyi öldürmek zorunda kaldık….her neyse….çocuk bizi takip ederek evimize kadar gelerek içeri sızmış….ilk başta çok kızdık tabi ama sonradan çocuğun iyi niyetli ve zararsız bir tip olduğunu anladık…zaten bizi bu kadar merak ettiyse sorunlu bir çocuk olmadığına kanaat getirdik…evde konuştuğumuz sırada bir anda evi etrafında helikopterler dönmeye başladı…dışarı çıktığımızda helikopterlerden birisi evin arkasına iniş yaptı ve içinden CAN TEKiN ve HULUSi çıktı….gözlerime inanamamıştım….yıllardır öldü sandığım adam kanlı canlı karşımdaydı….bir an tereddüt etmedim değil aslında…bunun bir plan bir tuzak olduğunu sandım fakat uçuş korkusu olan Hulusi’nin içerdeki duruşu beni bütün bu düşüncelerimden soyutladı. Yıllar önce karanlık bölgede karşılaştığımız adamın şu anda çok daha büyük bir tehlike unsuru olduğunu ve durdurulması gerektiğini söyledi…sonrası malum….gölgeyi yanımıza alarak yeniden Ankara’ya geldik…o zaman tekrar geleceğimi söylemiştim ona….şimdi sözümüzü tutma zamanı….onu orada ölüme terk edemem…”
Gözlerimi ayırmadan dinlemiştim Burak’ı…