Hastaneye doğru yol aldım gidiyorum birde gül aldım hastaneye giderken gizeme acildigimda onu sevdiğimi söylediğimde bana ne diyecekti merak içindeydim

Neseliydim okan aradi telefonla nerdesin falan sohbeti ettik neyse hastaneye geldim lise yıllarındaki bir arkadaşım vardı onu gordum tıp kazanmış aq adam dedi gel bir çay içelim felan diye bende yok diyemedim lise arkadaşı sonuçta kirmak olmazdı

Ne yaptin ne ettin sohbetine girdik ne işin vardı hastanede dedi bir arkadaş için geldim dedim oda iyi geçmiş olsun dedi bayaa bir sohbet ettik gecmisi karistirdik felan kalkalim dedi tamam dedim bende kalktık bende gizeme acilacamya onun hayali var Gittim hastaneye hızlı adımlarla gizemin olduğu kara cıktim anne ve babası yoktu ablası da.hatta gizem yatağında bile yoktu

Gizemin muaynesine giren bir hemşire vardı ona şey pardon buradaki hasta nerede dedim ve bana şeyyyy başınız saolsun
Oturdum hastanedeki banka bir çocuk gibi ağlamaya başladım hastanedeki herkes bana bakıyor acıyorlar uzuluyorlar bana ne olduki acaba ona diye konuşuyorlardı ağladım sadece ağladım herkesin bana bakışlarıyla ağladım
Gizemin cenazesini görmek istedim gostermediler bana eve gittim okan ve ahmet e dedim olayı Oturdum koltuğa ağladım duramiyordum aglamadan yarın olmuş gizemi toprağa verecekler icim yaniyor okan ahmet ben gittik uzaktan baktım ona annesi feryat ediyordu dayanamadım gözlerim doldu Gizemin üstüne toprak atmaya başladılar arkadaslari ağlıyor babası çökmüş artık akrabaları sakinlestiriyordu ve gizemi gomduler. herkes gitti ağlayarak...
Elimde ona dün aldığım gül ile birlikte gittim yanimda ahmet ve okanda vardı uzun uzun baktım ve aldıgim gülü mezarinin başina koydum ve ağzimdan çıkan kelimeler şunlardı
Bekle sevgilim bende senin yanına geleceğim...