Resimlerin arkasında ibranice anldıbını bilmediğim yazılar vardı. Telefona sarıldım ve hocamı aradım..
Hocamın dedikleri aynen şöyle : bu yazılanlar hiç iyi değil evladım kaç kurtar kendini bunlarla baş edecek mertebede değilsin
Dedi ama bu aileyi yüz üstü bırakmak istemediğimi söyledim durum böyle olunca helallik istedim oda tam tavsiye vericekken hat kesildi..
Birden etraf karardı kapalı olan pencereler sonuna kadar açıldı resimler kağıtlar havada uçuşuyor sedef annesi herkes çığlık atıyordu.
Sesli bir şekilde f... n... k... dualarını okumaya başladım.Ama fayda etmiyordu sayıları çok fazla ve çok güçlülerdi..
Birden ortalık duruldu ve gözleri Sedefe kilitlendi. Yine o bakış "Artık yolun sonu" dedi...