hatırladıkça hâlâ ağlarım beyler. size de anlatayım.

Hafta içi bi gün mangal yapmaya gitmiştik. Adanalıyım beyler bu arada. Bilen bilir baraj gölünün oraya gittik. Çektik arabayı gölün dibine. Birde benim huur çocuğu(avrat huur yapacak bişey yok ekmek parası) travesti oğlum var. Oğlum benim dölüm mü onu bile bilmiyom. Neyse yaktı bu bin ateşi. Ben de avratın alın teriyle kazandığı etleri pişiriyorum. Bi tane de köpek gelmiş başımızda dikiliyor. Ama harbiden çok asil duruyodu dıbına koyim. Oğlumdan yakışıklı en azından. Neyse eti pişirdim zıkkımlanıyoz. Avrat da ara sıra bi kaç tane eti köpeğe atıyor. Ne tatlı bi köpek bu böyle falan. Ona bile azıyo artık . Neyse bende ordan iyi anlaştın heralde yeni müşterinle dedim ufakdan karizmatik bi gülüş attım.
Bizim avrat herşeyin altında kalır bu lafın altında kalmadı amk
“itleri seviyorum işte" diyip bana huur bakışı attı. Bizim travesti anıra anıra gülmeye başladı. Karı beni bozdu bende sinirlendim aldım mangalı avradın zütüne soktum avrat iyice şişti zaten sokunca şişik haliyle avradı da bizim travestinin zütüne soktum. Hatırladıkça tebessüm ederim.