they call me alpha

son günlerde içimde bir ses bütün hayatımı değiştirmemi söylüyor
akşamlara kadar oturup got büyüten benim içimde artık spor yapma isteği uyandı
kendime daha çok bakmaya başladım, bunları başkaları için değil kendime verdiğim değerden yapıyorum

ama bunlar bir yana beni en çok huzursuz eden düşünce çevrem konusunda. bakın benim gayet mutlu hissettiğim, eğlendiğim, tcma nın deyimiyle 'beta' lardan oluşan bir çevrem var. içimdeki ses bu gruptan artık ayrılma vaktimin geldiğini söylüyor. ya gruptan çık ya grubun başına gel durumu.

şuanki halimden memnunum ama o betalarla yaptığım her hareket beni ne kadar eğlendirirse eğlendirsin aynı zamanda hep rahatsızlık duyuyorum

yani işin özeti şu: beta bir arkadaş çevresinde beta gibi yaşamak benim için zevkli ve güzel. ama bir tarafım bu durumdan rahatsız olmaya başladı. ben ne kadar beta bir şekilde yaşamaya çalışırsam çalışayım beni gun geçtikçe oralardan uzaklaştıran bir güç var