Odama girdiğimde işler biraz farklıydı... Odada bulunan 2 tablodan 2'si de duvarda ters çevrilmişti , tabloların arkası gözüküyordu.
Masaya bıraktığım Havas kitabımın da 26 , 126 , 226 ve 326. sayfaları koparılmıştı... Bu olaydan ne evdekilere , ne de başka birisine bahsettim. Onları korkutup endişe vermek istemiyordum.
Bunu yapan her kimse belli ki birisinin suretinde değil , kendi varlığıyla yapmıştı.
Bu ev iman yönünden zayıf bir evdi... Kimsenin günahıne girilmez fakat hissedilenler o yöndeydi.
Kitabımı kaldırdım , tabloları düzelttim ve kıbleye dönüp namaza durdum... Her okuduğum duada evin karşısındaki ağaçlardan homurdanmalar , çığlıklar geliyor gibiydi...
Açık olan penceremden bu sesleri çok net duyuyordum... Cinler yatsı ve sabah ezanları arası evin içindediler... Bu vakitlerden sonra ise evin içine girmeleri zordur , dışardan vesvese verirler... Pencereyi açık unutmak o an benim hatamdı...
Ben namazıma devam ediyordum , ben devam ettikçe penceremden içeriye taşlar fırlatılıyordu... Bunları yapan onlardı.
Alnımda küçük bir yarık , kafamda bir şişlik vardı... Namazıma devam ettik , alnımdan akan kanı seccadede görebiliyordum...
Bitirdikten sonra pencereyi kapattım , bu orman pek tekin değildi... O sırada Defne kapıyı tıklattı... "Alnınıza ne oldu ?" diye telaşlı bir sesle bağırdı.
"Telaş yapmayın , yatağın köşesine çarptım dengemi kaybedip" diyip geçiştirdim...
Elimi yüzümü yıkamak üzere evin içindeki tuvalete gittim... Yine yapmamam gereken bir acemilik yapıp aynaya baktım...
Şerlilerin akıttığı kan onları kudurtur , azdırır... Aynaya uzun uzun bakakaldıktan sonra Sedef'in yüzünün belirdiğini hatırlıyorum... Sonrasında fenalaşmıştım zaten... Buraları pek fazla hatırlamıyorum ama bu evde bu kadar çok ayna olması beni rahatsız ediyordu.
5-10 Dakika kendime gelmeye çalıştıktan sonra kahvaltıya indim... Sedef için odasına bir tepsi hazırlanmıştı...
Annesi konuya girdi ;
"Bu akşam için neler yapılacak ?" diye sordu... "Allah'a sığınıp elimizden geleni yapıcaz , kızımız sağlığına kavuşsun artık" dedim...
Umut verici konuşmak istiyordum ama Sedef'in durumu çok ilerideydi...