Tamamen dibe battıgım zaman birisi çıkar karşınıza sizi daha dibe batırmak için.

Kış günlerini severmisiniz? Ben çok severdim ama artık nefret ediyorum. işte benim hikayem kış ayının ortasında dışarıda lapa lapa kar yağarken başladı. Soğuk hava sanki bedenimi ele geçirmişti. Eldivenlerimi giyerek kara ilk adımımı bastım.

Muavinin yanına gidip valizimi istedim valizin sapından tutup yavaş yavaş ilerleyerek eve ulaşmaya çalıştım. Çok üşüyordum aslında ama çok fakirdik biz üniye bile zor gitmiştim. idareli kulanmalıydım paramı saeece öğlenleri yemek yerdim. Oda sadece kuru bir simit.

Ortalık çok sesizdi dışarıda kimse yoktu yavaş yavaş saatler ilerliyordu öğle vaktine doğru. Mahaleye girdiğimde çantamdaki çiçeği çıkartım anneme süpriz yapacaktım. Onu çok seviyordum.

Derken karşıdan o güzeliği gördüm soğuk havada sanki bir güneş gibi heryeri aydınlatıyordu. Oracıkta donakaldım oda bana bakıyordu elindeki ekmek poşetiyle. 10 saniye bakıştıktan hemen sonra oda bende yolumuza baktık ben eve yürürken girdiği evi gördüm. Sanırım onlarında durumu biz gibiydi. Evin kapısını çaldım yüzüm istemsizce gülümsüyordu.

Kapı açılmasıyla anemin bana sarılması bir oldu uzun uzun o sesizlikte birbürimize sarıldık. Annemim sıcacık kolları beni ısıtmaya yetmişti. Anen göz yaşlarını tutamayıp ağlamaya başladı oğlum neden geldin feryatlarıiçinde

Aslında çok şaşırmıştım yoksa annem beni gördüğüne sevinmemişti derken annem yere yıkılıp ağlamaya başladı.

oğlum baban! Baban! O
anne ne oldu babamaa
'o şey oo
anne ne olduu anlatsana
baban kalpkrizi geçirdi 3 gün önce yoğun bakımda bitkisel hayatta

O an yere yıkılıp hüngür hüngür ağlamaya başladım. Neden hep bizi buluyordu bu şeyler neden ha neden...

Aradan günler geçiyordu hergün babamın yanına gidiyor ve biriktirdiğim paralarla eve yiyecek birşeyler alıyordum. Sefilik içinde yaşıyorduk. Okula gidemezdim artık. Annemi yanlız bırakamazdım, paeiramda yoktu ve bir iş bulmalıydım. Günlerce sohuk havada dolaştım kimi zaman hasta oldum kimi zaman açlıktan bayıldım. Ama yılmadım.

Aradan aylar geçmişti. Ve bir gün kapıyı çaldığımda hiç ses yoktu komşulara sordum ama onlarda nerede olduğunu bilmiyordu.

Kapıyı o sohuk havada çilingirle açtırdım sağ olsun adam para almadı sanırım anlamıştı parasız olduğumu.

Eve girmemle bağırmam bir olmuştu. O tatlı, güzel annem kendine kıymıştı ağlamaklı oldum.

Yere diz çöküm neden diye bağırmaya başladım. Artık bu acılar bana fazla geliyordu. Ne yapalıydım diye düşünürken polis aramak aklıma geldi.

Araddann günler grçmiş ve annrmi mezara gömüştük. Annemin cenazesinde o kızıda gördüm bana bir kağıt verdi. içinde bir numara yazıyordu. Ama benim telefonum yoktukii.

Annem ve babamda yoktu artık bu hayatta tek başımaydım evi öylece bırakıp grcrnin karanlığında yollara koyuldum...

Devamı gelecek...