Şimdi pek inandırıcı gelmeyebilir ama 30 yaşından sonra fiziksel değişimlere paralel olarak zihinsel yönden de bir duraklama devri başlıyor ister istemez. Bu durum da seni daha gereksiz detaycı, daha müşkülpesent, daha yarak kürek bi adam haline getirip bir cins-i latif bulmanı ya da bulsan bile doğru kişi olduğunu anlamanı zorlaştırıyor.
ikinci konu hakkında ise aslında cevap soruda gizli. Girişimci olmak demek sadece sermaye sahibi olmak değil, hayata da girişmek gerekiyor. Başkasının işinde masa başında çevreni ve ufkunu genişletme hızın inan şu çağın çok çok gerisinde kalır ve zamanla kanaatkar olduğunu zanneden bir asosyal olursun. Ama girişirsen bu hayata ( ve baba olmak konusunda da çok acele etmezsen -ki kendinden 4-5 yaş küçük hatun alırsan sorun kalmayacaktır-) batırsan da işi, bu arada bir sürü insan tanırsın, bağlantıların olur. Teker bi dahakinde daha kolay dönecek göreceksin. Ve şu gerçeği hiç unutma; sen Allah'a güvenip bismillah dersen birşeylere o da senin tavrına göre imkanlar, kapılar açacak sana. Sakin ve masa başı bir istihdam edilen hayatı seçersen bu yüzden de cezalandırmaz seni tabi, ama özgürlüğün tadı çok az şeyde vardır bu hayatta panpam.