Diğer huur çocukları gittikten sonra ben, yumni, saniye ve diğer oç kalmıştık. Merakla ve endişeyle yumniye : "ne yapacaksın olm kafan güzel bak ayık değilsin, bırak çocuğu gitsin s.et yeter bu kadar" dedikten sonra destekleyici bir cümle ile saniye de bir iki kelam etti. Ama bizimki sinir küpüne dönmüş, hala burnundan nefes alarak öfkeli bir şekilde "siz karışmayın, gibicem ben bunun anasını bu gece" demişti. Harbiden de anasını falan gibmeyi mi hayal ediyordu acaba bizim abaza? Diye düşünürken saniye "olm bırak şunu yeter artık valla abarttın bela olacak" dedikten sonra çocuk çığlık atmaya başladı, yarım yamalak türkçesiyle "ananızı gibiyim" tarzı birşey söylemişti. Bu da onun anasının gibileceğinin kanıtıydı. Artık hiç bir güç yumniyi durduramazdı.

Çocuk bağırdıktan sonra yaklaşık 3 - 4 saniye hüküm süren bir ölüm sessizliği oluşmuştu ki yumninin bağırarak hönkürmesiyle yerini korku ve endişe dolu bir ortam halini almıştı. Yumni "Lama31,saniye hazırlayın ekipmanları" demiş, bizi iyice korkutmuştu. Öldürecekti heralde onu. Ne ekipmanı diyen gözlerle saniyeyle birbirimize bakarken, yumni: " Hadisenize oğlum, bu huur evladını çarmıha gericez. Lama31 sen aşşaya in, ordan halat getir. Saniye, sende bodrum kata in ordan odun, kalas, tahta, sopa ne varsa artık kap gel, bende bu iblisin yanında bekleyeyim" demişti. ikimizde aynı anda saçmalama amk demiştik ki öfke patlamasın yaşayan bu muallak bize de saldıracaktı neredeyse. itiraz edemeden malzemeleri almaya indik. Bir yandan da korkuyla bu dövdüğümüz suriyelilerin polise haber vermiş olmalarını düşünüyordum. Ayağımın yerdeki ölü fareyi ezmesiyle bu düşüncem uçuvermiş, çok gıcık olmuştum bu fareye. Ayağımdaki botu kirleten bu sevimsiz hayvanı tekmeledikten sonra kuyruğunda tutup elime almıştım. Halatı aldıktan sonra yukarıya doğru çıkmaya başladım. Ben fareyi cezalandırıcaktım yumni de fareyle beraber suriyeli huur çocuğunu.

Çok geçmeden saniye de malzemeleri sırtına yüklemiş gelmişti. Öte yandan çocuk hala ağlıyor, nereye düştüm ben allahım nidalarıyla bağırmaya çalışıyordu ancak onun da artık dayak yemekten takati kalmamıştı. Yumni :" getirdinizmi lan malzemeleri" dedikten sonra harekete geçmişti, Lama31 sen çivilerle tahtaları sabitle, saniye sende çocuğu tut diyerek. Yere bıraktığım ölü fareyi eline alıp suriyeli çocuğun ağzına vermişti. Büyük bir çaba sonunda ağzından fareyi kurtarmayı çalışan çocuk, yumniyi daha da sinir etmişti. Ekipmanları hazırladıktan sonra çocuğu sıkıca T şeklindeki dayanıklı tahtaya bağlamıştık. Çocuk bir an cüneyt arkın rolüne bürünüp savaşmaya kalkınca, T şeklindeki tahtanın bir ucu yumninin kafasına gelmiş, kafasını kanatmıştı. Zaten sinir krizi geçiren yumni, bu olay karşısında şok olup çocuğun daşşaklarına yerde kırık halde olan tuğla ile vurup çocuğu acıdan öldürmüştü resmen.

Öfkesi bir türlü geçmek bilmeyen yumni " Lama31 sen sağdan, saniye sen soldan, iyi kavrayın şu bini, hareket edemesin" diyip yerdeki fareyi bıçağıyla 3 4 parçaya böldükten sonra ufak dilimler halinde çocuğun ağzına doğru zütürüyordu. Benle saniye ise artık ne yapacağımızı bilmeyip, yumninin, sadakatli ve şevkatli bir suratla, hafif tebessüm ederek suriyelinin ağzına tıkışını " : ) " şeklinde gülerek izliyorduk. Ağzını sımsıkı kapayan huur evladının ağzını açmasının tek yolu vardı ve yumni bu yolu çok iy biliyordu. Daşşaklarına kırık tuğlayla vurduğu andan yaklaşık 0.5 sn sonra dilimlediği fare cesedini çocuğun ağzına atmayı becermiş elini ağzının içine sokmayı becermişti. Artık tek yapması gereken vardı, oda itmek.

Yarım fareyi yedikden sonra doyan suriyeli çocuğa biraz daha işkence yaptıktan sonra serbet bırakan yumni sonunda biraz sakinleşmişti. Çocuk ise neye uğradığını şaşırmış, suriyede kalsam böyle zulüm görmezdim dermişcesine hızlı adımlarla inşaatdan uzaklaşmıştı. Sonunda yanlız kalmıştık ve bu gece için yapacağımız planları yapacaktık.