Buluşacağımız gün akşam olmuştu. Odamdaki o ağır daşşak, sigara ve peynirli cips kokan havadan kurtulup oksijen alıcaktım günlerden sonra. Yumni ve saniyeye saat 9da mekanımızda buluşacağımızı söylemiştim. Mekanımız ise terketilmiş bir inşaattı. Önemli bir hadise yaşandığında orada buluşur, üst düzey toplantılarımızı genelde orada yapardık. inşaatın Birinci katındaki tozlu yatakta az yatmamıştık şimdiye kadar. Saat 9a geliyor du ki evden çıkıp, sigaramı yakmış, inşaata doğru yol alıyordum. Issız ve sokak lambalarının olmadığı karanlık bir caddede yürürken, karşıdan 8tane (saydım) suriyeli huur, ellerinde birer tane peynir kokan bir liralık cips ile üstüme doğru yürüyorlardı. Ulan ben kendime tipsiz derdim ki üstüme yürüyenleri gördükten sonra oracıkta şükür namazına niyetlenmiştim. Ama sadece niyet etmiştim. Bu sırada bu huur çocuğu sürüsü üstüme doğru hızlı adımlarla yürüyor, ben de bir hadise yaşanacağını hissediyordum. Kısa süreli bir beyin fırtınası sonucunda bu binlerin benden para isteyeceklerini, boş geçmeyeceklerini anladım. Benden aldıkları parayla da hiç şüphesiz, huncarca ağzına aldıkları cipsten birer tane daha alacaklardı.

Zaten bu orul orul huur çocuğu suriyelileri pek sevmeyen biriydim ki birde onlara para mı verecektim? Derken yanıma yaklaşıtılar, 8ide yan yana yürüyordu ve bir an aralarında kendimi bulmıştum. Evet, 1e8 olarak beni çembere almışlardı. içimde oluşan o müthiş adrenalinin de verdiği etkiyle ani bir hareketle belimdeki kelebeği çıkartıp, ustaca sallayarak açmış, aralarından sıyrılmıştım. Aralarından bazıları arapça bazıları türkçe bir şeyler söylüyorlardı. Garipti ki beni çembere alıp ben bıçağı çekene kadar benden hiç bir şey istememişlerdi.

Kelebeği sallayarak :" adamsanız gelirsiniz huur çocukları"diyip diğer boş elimle yaşı diğerlerine göre küçük olan ama suratından hırsız, kapkaççı,tinerci ve tacizcilik akıyordu. şimdiye kadar ne kadar suç işlediğini aklımdan saniyenin 10da biri gibi kısa bir süreliğine de olsa geçirmiştim. Çocuğu sol kolumun altına alıp boynuna kelebeği dayamıştım. Hepsini aynı anda süzüyor, oluşabilecek linç ihtimalini de hesaplıyordum ki aralarından bir tanesi belinden sallama çıkardı. Eşşek gibi kadar olan sallamayı görünce adrenalin de etkisiyle, elimdeki bıçağı çocuğun zütüne ani bir hareketle sokup giceceğim inşaata doğru kaçmaya başladım.

Bu huurların peşini bırakmayacağımı bilerekten, rehinenin o tak kokan zütüne bıçağı 4-5 santim sokup depara kalkmıştım. Gideceğim inşaat yaklaşık 2dakika yürüme mesafesi kadardı. Bir yandan koşarken bir yandan arkama düşmanlarıma bakıp öte yandan da saniyeyle yumninin inşaata geldiklerini hayal ediyordum ki inşallah orda beni bekliyorlardı. Eğer ordalarsa peşimden gelen suriye ordusunu devirebilirdik. inşaata doğru koşarken hâlâ arkamdan çığlık sesleri geliyordu elindeki cipsi bile atmış olan bu karnı aç huur çocukları, ülkesinde bile böyle savaşmamışlardı. Allahu ekber nidalarıyla sonunda inşaata gelmiş bulundum ki muhaliflerde arkamdaydı. 1.kata doğru hızlı hızlı çıktıktan sonra yumninin küfürlerini duymuş, rahatlamıştım.