Fırtınalı havaları hep sevmişimdir. O hepsi birbirinden farklı olduğu iddia edilen ama aslında hepsinin bir olduğu kar tanelerinin rüzgarın etkisiyle savrulduğunda ortaya çıkan manzaranın da bilhassa hayranıyımdır. Holivud etkisinden olsa gerek, böyle havalarda kontrolü elime alabileceğimi düşünürüm. Ama hayalperest bir çocuk değilim tabi ki, Mikailin işlerine pek burnumu sokmam. Bunları neden mi anlattım, açıklayayım:
Önceki gece yurt oldukça sıcaktı. Eğer ortam sıcaksa ve ben uyuyacaksam katiyyen iç çamaşırlarım harici birşey giymem üzerime. -Bazen iç çamaşırlarımı da giymem hatta bu durumla ilgili oldukça komik hikayelerim de mevcuttur ama onları başka zaman anlatırım- Ben iç çamaşırlarımı giyip, o annemin zorla verdiği normal bir insan evladını altına aldım mı tuzla buz edebilecek yorganı da masanın üzerine koyduktan sonra telefonumdan Zeki Müren Beyefendiciğimin Elbet Birgün Buluşacağız isimli nadide eserini açıp gözlerimi kapatmıştım.Ne mi oldu ? Titreyerek uyandım. Bahar aylarında Mikail'in pek bir tadı tuzu olmaz. Böyle sürprizlere alıştık artık. Yorganımı alıp ayaklarım açıkta kalacak şekilde üzerimi örttükten sonra uyumaya devam ettim.

Sabah, kurduğum horoz sesli iğrenç alarmımla güne başladım. Kafamı yataktan kaldırıp oda arkadaşımın uzun, keskin hatlı yüzüne baktım biraz. iyi çocuktu bizim Ahmet. Anadolunun ücra bir kasabasından geldiği her halinden belli olurdu. Yazları ailesinin bahçesinde çalışır, kışın da okulda canla başla ders çalışırdı. Çok çalışkan çocuktu bizim Ahmet. Her ay okuldan verdikleri harçlığını beklerdi sigarasını almak için. Bir ay içerdi o paketi. Arada erken bitirirdi amma kimseden istemezdi bir tane bile. Ben derdi, sevmem öyle insanlardan birşey istemeyi. Bir de sevdiği kız vardı ama kız güzel mi güzel bir şehir kızıydı. Bizim Ahmet kızın parfüm parasıyla bir ay karnını doyururdu. Açılamamıştı. Ah ulan derdi arada sigarasından çekerken, çok çalışıp ben de zengin olacağım, benim oğlum yaşamasın bunları. Sakın şikayetçi olduğunu zannetmeyin, Ahmet çocuğunun kendisinden iyi olmasını isterdi sadece.

Amma da düşündürdün Ahmet beni. Bak 15 dk olmuş daha sınava gideceğim. Kalktım yatağımdan eğitim sistemine giydirdim bir güzel. Güne başlamanın en ideal yoludur bu benim için. Platondan başlar, günümüz milli eğitim bakanına kadar bir güzel ağzıma geleni sayarım. Çare değil ama, içimi rahatlatır.

Aşağıya indiğimde karşılaştığım manzara karşısında sadece sırıtabildim. Bizim basketbol meraklımız Ömer, gece yine sabaha kadar televizyonun başında maçları izlemiş, sonra da sızmış. Soğuktan uyanmamış ama ellerini bacaklarının arasına alıp büzüştürmeyi ihmal etmemiş. O kalın dudaklarının arasını açmış, önden titreyen iki dişi belli oluyor. Aynı dershanedeyiz Ömerle. Onun da sınavı var ama ben uyandırmayacağım Ömer'i. Günlük muziplik görevimi böylece yerine getirmiş olacağım. Yine de üstünü örtmeyi ihmal etmedim. Kapısını da yavaşça kapatıp dışarı çıktım. Çıktım ama
Dışarı çıkmamla Mikaile sövmem bir oldu.