Melise verecek cevabı henüz kafamda tasarlamadığım için "ne oldu" cevabını bile beklemeden hemen kaçtım. Eve gidip otuzbir çekip duş aldıktan sonra dolabın üstünde ki dizliklerli dizime geçirip üstüne zar zor pantolonu geçirdim. Dirseklik ve kask ta takıcaktım ama benim gibi bir delikanlıya bunlar yakışmazdı. Saat 4e geliyordu serkan beni gibicekti. Normalde abi demem gereken adama "adamsan 4te gelirsin" gibi durduk yere anlamsız bir şey söylemiş ve kaçmıştım. Elbet sinirliydi ve beni gibicekti. Melis için dayak yemeye gidiyordum. Ama olsundu gibimde bile değildi, nihayetinde o bin kurusunun elinden alıcaktım melisimi. Saat 4e 10kala dualar eşliğinde yola koyuldum ki o yollar çok çabuk bitti. Kahve bomboştu ve önünde izbandut gibi bekleyen orul orul huur çocuğu beni öldürecekmiş gibi bakışlar atıyor, benim ise incecik ayaklarım tir tir titriyordu. Ama geri dönüşü yok bu işin diyip son kez iç konuşmamı gerçekleştirip huur çocuğunun yanına yaklaştım. Artık dayak yemeyi kabul etmiştim ve bari deysin diye çok sert konuşucaktım.
Ben - b serkan - s

B: olm bana bak bundan sonra nazifeye yaklaşırsan anam avradım olsun vururum lan seni!
S: (çenesini sıkarak): sen ne diyon lan şerefsiz (diyip boğazıma yapıştı)
B:(ellerimle elini sert bir şekilde yere atarak)beni duydun bak eğer ki bir daha duyarsam seni öldürürüm. Nazifenin adını ağzına almayacaksın.!!
S: (ne olduğunu anlamayıp çaresizlik içersinde) nazife kim amk armut kafalısı diyip yumruğu çeneme indirdi.
B: (evgk evgk ettim ve kendime gelmek amacı ile ağzımla elips hareketler yaptım) az delikanlı ol da yaptığın şeyin arkasında dur. Yavşıyorsun bari inkar etme it herif

Diyip çocuğu iyice buga sokup o anki karmaşa içersibde eve doğru depar attım. Bu arada ağzıma giren rüzgarı rahatlıkla hissediyordum. Ç,enemin yamulduğu ise aşikardı. Eve girdiğimde annemle hiç konuşmadan direk feyse girip can dostum yenere anlatmıştım olayları. Şimdi ne yapıcaksın diyip oda merak ediyordu.