bu nasıl hayat lan

insanlar... insanlara siz ne yapıyorsunuz, sen ne ypıyorsun ya da sen, o, onun yanındaki, kızlar erkekler ne yapıyorsunuz lan siz? Lan ne ara bu kadar kotu oldu hersey, ne ara ben güvenmeyi unuttum, çocukken oyle degildi aslında. Lan neden neden, neden bu kadar kotulestik, cocukken gulen gozlerim neden simdi gülemiyor? Niye inanıp guvendigim hersey beni yanıltıyor,lan sadece samimi duygular istiyorum,bu kadar kir icinde temiz kalan birseyler arıyorum .bıktımlan insanlara supheyle yaklasmaktan, niye herkes birbirinin kuyusunu kazıyor dıbına koyum? Neden bu taktan okul sisteminde kıvranıp duruyorum mesela? Yorgunum dıbına koyum, gibtigimin insanları yordu beni .sahtelikler ,iki yuzlulukler, caresizlikler yordu beni.Ama guclu olmalıyız beyler, kodugumun hayatında guclu olmalısın ki yıkamasınlar seni.En sert hayat vursada yıkılmayacak kadar guclu olmalıyız beyler. zayıf olanın bu yarısta yeri yok ,şansı yok. Yumrugunuzu sıkın, gevsemeyin,geri adım atmadan yuruyun ,tokezlesenizde kalkın ,savrulsanızda toparlanın yine devam edin durmayın. Durursak kaybederiz beyler, durursak insanlar bize acımaz, kalbimizide bizide ezerler