Ve Son olay kardeşlerim
Elife gelirsek. Ben o akşam ona herşeyi detayına kadar anlattım kendisine, bana hakaret etti, kızdı, ağladı. Haklıydı da, bu şeylerin başıma gelmesinin bi sebebi de bendim aslında. Benimle daha fazla görüşmemek istediğini söyledi, tahmin ettiğim gibi. Onu ne kadar çok sevdiğimi yüzlerce kez söyledim, ona en çok şu sıralar ihtiyacım olduğunu söyledim, eskiden yapılmış bir hataydı bu bizim için, geleceğimiz için, ilişkimiz için bu zaman kadar sakladığımı söyledim. Bu olay olana kadar aramız çok iyiydi, ne kadar kötü bi olay olsada bu aramızı bozmasın, benden soğumuş olabilir, bana olan güveni sarsılmış olabilirdi ama bunlar düzelmeyecek şeyler değildi. Çok ısrar ettim kendisine, herşeyi düzelteceğime söz verdim. Bu kadar ısrarımdan olsa gerek tamam dedi. 2-3 güne kalmadan uzunca bi mesaj attı. Bu şekilde yapamayacağını söyledi, hala sevsede beni böyle kabul edemezmiş. Bu saatten sonra benimde diyecek bi sözüm kalmamıştı, elimden geleni yapmıştım bitmesin diye. Kendine iyi bak diyebildim sadece. Yaşadığım o lanet günlerden sonra ağlamaya bağışıklık kazanmamıştım sanırım, ağlamak istedim ağlayamadım. Duvarları yumruklayarak kırmızı damlalar akıtabildim sadece...