Çevrem beni çok dışardı ve hiç sevmezdi. bu da benim pgibolojimi bozardı. Hele ki o yaşta bir çocuğun nasıl hissettiğini bir düşünün sizde beyler. Okulda benle taşak geçen insanlardan rahatsız olmuyor gibi gözüksem de geceleri yorgan altı ağladığım çok olmuştur. Hergün hergün alay edilmekten ve melisin bana alay ederlerken ki gülmesine dayanamıyordum artık. O zamanlar yaşım 15 16 olacaktı ki ona rağmen her gün yener adındaki ilkokuldan beri dostum olan (tek sadık dostum odur) insanla parkta geceleri bira içerdik. Sigara kullanmazdık ama alkol çok içerdik, yener beni çok iyi anlardı. Arada sırada oda benim tipimle taşak geçse de ona asla kızmıyor, onu çok seviyordum.

O aralar melisin de 12lerden sevgili yapmasıyla birlikte sigaraya da başlamıştım. Hayattan hiç zevk almıyor 31 bile çekmek istemiyordum. Kendimden utanıyordum.
Melisin sevgili yaptığının duyunca hele... dünyam başıma yıkılmıştı. O günün ertesinde dostum yener ile gene parka gidip bu sefer vodka almıştık. Dertliydim ve dertliydik. Yener sürekli bana teselli verir ben giblemezdim. 70lik vodkanın %70ini içmiştik ki kafayı buldum. O anda birden ağğğğğaaaaa diye hönkürerek yerden aldığım soda şişesinin camıyla kolumu hunharca parçaladım. Tren yolu gibi bir iz çıkmıştı. 32dikiş atıldı koluma şu şurda dursun. Sonra lazım olacak bu 32 dikiş.