Beyler bahsedeceğim olay 2010da başlayıp 2015de sona ermiş olup fakat etkileri hala devam etmektedir. Ağır dram ile birlikte komedi ve ibretle harmanlanmıştır. Pgibolojisi kaldırmayan okumasın tekrar belirtiyorum pgibolojisi kaldırmayan okumasın. Biraz uzun olabilir ama okumakta fayda var.

2010 yılında liseye yeni başlamış, ağzı yüzü sivilceli ensesi uzun arsız bela dinleyen koluna yeni yeni faça atmış isyankar bir velettim. O günler lağım taku gibi kokar, hergün 31 çeker gerekmediği taktirde asla banyoya girmezdim. Evdeki şohben bozuktu o günler ve bu benim temizliğe olan ilgimi alıp zütürüyor leş gibi kokan biri olmayı tercih ediyordum. Her ne kadar bahsettiğim gibi iğrenç bir yaratık olsam da o zamanlar, eşsiz bir aşkın yelkenlerini almıştım. Çok seviyordum melisi. Ama kadar tipsizdim ki yolda köpek görse tipime bakıp saldırıyordu. girdiğim her ortamda yüzümdeki asimetrik hatlarla ilgi odağı oluyordum. Çevremdeki herkes tipimle dalga geçip beni tekmeliyordu. Hele okulda tam bir maskottum amk. Öğretmenler bile bana gülüp kafama vuruyorlardı. Bu arada dünyanın şekli gibi kafam vardı benim. Hani geoit derler ya üstten basık yanlardan şişik hah öyle birşeydim ben.

Melise söyleyemiyordum tabii. Nasıl söyleyebilirdim ki zaten? Benim gibi insanlıktan nasibini almamış pis kokan tipsiz amerikan topu gibi kafası olan bir zavallı zatın, melis gibi narin, hassas, temiz kalpli, iyimser, her daim hindistan cevizli şampuan kokan fakat biraz egoist bir kızın yanında durmam, konuşmam bile büyük tepki toplardı okulda.

Beyler yanlız olmadığımı kanıtlarsanız devamı gelir, oskarlık film şerefsizin ımdbsi : 150