O sıra mustafa beni arayıp adresi veriyor ve oraya gelmemi söylüyor hemen. Ben ilk baş olayı bilmediğim için mustafaya ve kıza söve söve gidiyorum, oraya varınca özet geçiliyor bana olay. 

Artık kızın annesinin herşeyden haberi vardı, kız arasıra " ahmeti karıştırmayın ben mustafayla evlenirirm hallolur " dese de saçmaladığını bildiğimiz için cevap bile vermiyorduk, çocuğun benim olma olasılığıda var sonuçta. Ne yapacağımıza karar veremiyoruz, kızın annesi aslında rahat bi kadın gibi görünüyor, toplum baskısıyla hareket edecek bi kadınada benzemiyor ama Türk olarak herkesin kanına işlemiş bişey bu sanırım. Neyse, kadın bizi susturup anlatmaya başlıyor " bu çocuk ikinizden birinin ve doğana kadarda bilemeyeceğiz, ikinizin ailesinede söyleyip ortalığı karıştıramayız. Kimle evleneceğinede karar veremeyiz, bu bebek doğana kadar kızımla görüşmeyeceksiniz, bebek doğduğunda gerçek babası bulunduğunda işimize ordan devam edeceğiz, şimdi gidin evlerinize ve biz size bebekle ilgili haber verene kadar kızımla görüşmeyi aklınızdan bile geçirmeyin" diyerek bizi ufaktan ufaktan evinden kovuyor. 

Mustafayla çıkıp yakındaki bi parkın bankında oturuyoruz. Artık bebek doğana kadar bu olaydan uzak kalmıştık, bebek doğunca bize haberi gelecekti. Bizde o zaman öğrenecektik kimden olduğunu. 5-6 ay boyunca bunun stresiyle, azabıyla yaşayacaktık. Zaten yaz tatiline giriyorduk, beni oyalayan derslerde olmayacaktı. Kafayı yemezsem iyi diye düşünüyordum. Mustafayla kararlaştırdık ve bebek doğana kadar bu konu hakkında çok önemli birşey olmadığı sürece konuşmayacağımıza söz verdik.