hep beraber gerçek babaannemi almak için hastaneye giderken yolda bir ağaca yapıştırılmış ilan gördüm. ağır alzheimer hastası gören allah rızası için bu numarayı arasın yazıyordu. resimdeki kadın az evvel çırılçıplak bir vaziyette evden attığımız kadına epey benziyordu. neyse biz gerçek babaannemi alıp eve döndük. babaannem kadının kaçarken evde bıraktığı elbisesini getirip bunları ne yapayım dedi. bana ver dedim. çiçekli çok geniş sarı bir elbiseydi. kreasyonum için gayet iyi parçaydı. daha sonra giymek üzere elbiseyi odamda gizledim. televizyonu açıp apartman girişinde gelen gidenleri takip ederken dövdüğümüz kadınla bir adam apartmana girdi. kadın farklı bir elbise giyinmişti bu kez. peşi sıra bizim zil çaldı. kapıyı açtım. sizde hiç allah korkusu yok mu hasta kadını ne hale getirmişsiniz diye yakınmaya başladı adam. bizim dövdüğümüzü nereden biliyorsun sahtekar herif dedim. annem söyledi dedi. kadın alzheimer zütündeki donun rengini bilmiyor burayı nasıl hatırladı dedim. annem beni bile hatırlamıyor ama kadını nasıl dövdüyseniz burayı da sizi de net olarak hatırladı dedi. kadında büyük bir etki bırakmıştık ailecek. hala karşımda titriyordu.