Ayaklarımın acısı artık dayanılmaz hale gelmişti ve taretin yeniden çalışması yakındı. ileride kırmızı lazerden bir çizgi olduğu fark ettim ama değip değmemekte kararsızdım. Koşarken kolyemi düzgünce çıkarıp elime aldım. Eğer zarar verirse halata dönerdi eğer değmem gerekiyorsa da başarmış olurdum en mantıklısı bu geliyordu ve çizginin üstünden atlarken kolyeyi temas ettirdim. Taretin sesini duydum arkama baktığımda yerine girmişti belli ki çizgiye değmek işe yaramıştı.

Artık son yüksekliğe 5-10 metre kalmıştı. Yükseklik eğimliydi burda ve yukarıda durabilecek bir yer yoktu. Kılıfı ve askıyı alıp aşağı geri kaymalıydım. Kemerimi çıkarıp en ilk deliğinden kolyeyi geçirdim ve kilitledim. Kemere ayağımla basarken kolyeyi fırlattım ve yarı yolda kopan kolye halata dönüşmüştü. Yarı yolda kopmasının verdiği ivmeyle bir ucu yukardaki askı ve kılıfın olduğu kare taştan diğer tarafa geçmişti. iki tarafından tutup tırmanmaya başladım.