Kolyeyi yerinden alıp yanıma geldi. Demire benziyordu ama araları boşluklu sanki yaya benziyordu. Kolyeyi boynuma taktı ve gözlerimin içine bakıp Koparın kolyeyi dedi. anlamadım? dedim. Çekin ve koparın kolyeyi dedi gülümseyerek. Fakat.. dedim ama lafımı kesip cümlesini tekrarladı. Artık beni hiç bir şey şaşırtamazdı. Çünkü 10 dakikanın içinde göremeyeceğim şeyleri görmüştüm. Kolyeyi birden çekip kopardım. Koparmamla demirin sürtünme seslerini duymam bir oldu ama çok fazlaydı ve yerde yılan misali sallanarak birden yaklaşık 50 metre olmuştu. Kenarları çıkıntılı uzun demirden bir halata benziyordu artık. Yine şaşırmış ve ağzım açık kalmıştı.

Adam güldü ve işte şaheserimiz !.. Diyerek elini altın rengi tabancaya attı. Önüme getirdiğinde ordakinden daha ihtişamlı olduğunu gördüm. Kabze kenarları ve nişangahı haric her yeri altın sarısı kabza kenarları ve nişangahı simsiyahtı. Top kısmını açtığında çıkan her parçanın sesi haz veriyordu sanki. Tabanca boştu ardından adam Şimdi yeni arkadaşlarınızla biraz haşır neşir olun. Yemeğiniz 10 dakika burda olacak. Yemekten sonra gelirim. Malum mermi takımınızı henüz getirmedim dedi ve gülümseyerek odadan çıktı. Artık kafam karman çormandı ama kalbimdeki heycan ve tutku ilk maili gördüğüm andakiyle aynıydı. Belkide daha fazla. Kapı birden tekrar açıldı ve Bu arada kolyenizi toplarsanız sevinirim. Çıkıntıları çarpaz iç içe geçirirseniz toplanabildiğiniz görürsünüz '' dedi ve çıktı. Ben aval aval ardından baka kalmışken istemsizce güldüm ve kolyeyi toplamak için yatağın yanına gidip oturdum.