Sabah 5 de kalkmak bana göre 3 yıl önce imkansızdı fakat mesleğin getirisi olan erken kalkma şartını
artık vücudum otomatik bir şekilde yerine getiriyordu.

Sabah sporunun ardından gelmiş olan yaşam enerjisi ve dinçlik hissi beni mutlu etmeye yetiyordu,
şimdi ise taburumuza verilen binanın yanında ki yemekhanede kahvaltı yapmaktı.

Güray ile odada tekrardan bir araya geldikten sonra kamuflajları giyip,
5 dakika uzaklıkta olan binaya intikal etmeye başladık.

Yolun başında zaten belliydi Güray'ın huzursuzluğu, konu ise sözlüsünün
kendisiyle yeteri kadar ilgilenmediğiydi.

Güray anti-tez yapmış olmasına rağmen yenge hiç oralı olmuyor hatta ne kadar anti-tez sunarsa
Güray o kadar tepki veriyordu.

Konuşmadan yemekhaneye girdik, tepsimizi alıp sıranın gelmesini bekledik.
Geçtik bölük komutanımızın da aralarında bulunduğu subay-astsubay karmasının
yan tarafında bulunan masaya geçtik.

Tabi bizim tabur komutanımız Yarbay Yaşar'da oturmuş hem anıalrını anlatıyor hem de
yemek yiyordu ki kendisi çok mu çok kral adamdı.
Hele bir hikayeleri var biz acemiler ağzımız açık dinliyoruz.

23 yıldır bu şerefli ordunun bir mensubu Yaşar Yarbay.
Yarbaylığının ikinci senesinde ve vatan millet aşkını aşmış bir adam.
Daima astlarına sevgi, saygı ve yol gösterir aynı zaman da üstlerine ise
aşırı derece hürmet eder ve saygı gösterirdi.

Ona göre bir askerin görevi sorgulamak değil yapmaktı.
Askerlik ruhunu hakkıyla taşıyan subaylardandı.