“Evet” dedi Burak…”Artık bizim hakkımızda ve geçen seneler hakkında her şeyi biliyorsunuz…görevinizin ne olduğunu da biliyorsunuz…GÖLGE TiMi’ne gelince….bu grup tamamen bizden sonraki nesillerin HAYALET TiMi’nin önderliğinde kurulması ve direnişin yönünü belirlemesi için oluşturuldu…öylesine seçilmiş kişiler değilsiniz…tamam belki yontulmanız gerekiyor…ama bu olmayacak bir durum değil…yapabilirsiniz…YAPMALISINIZ…..biz artık yaşlanmaya başlıyoruz…bazı şeyleri sağlıklı düşünemeye biliriz….ama sizler daha yolun çok başındasınız…bizim düştüğümüz hatalara düşmemelisiniz…kendinizi bu yönde eğitmelisiniz…her birimizden bir şeyler öğrenmelisiniz…bu sayede insanları koruyabilir. Onlara yol gösterebilirsiniz….yoksa en küçük umut ışığımız kalmaz….”
Ateş yavaştan sönmeye başladığı zaman vakit akşama doğru geliyordu…ne kadar zamandır konuştuğumuzu hatırlamıyorum ama kalktığımız zaman….sanki o geçen 20 yılın bütün ağırlığı üzerimizdeydi…ama en azından ne yapmamız gerektiğini biliyorduk…ne ile karşı karşıya olduğumuzu biliyorduk….buna göre davranacaktık artık….
HAYALET TiMiNiN ÇOCUKLARIYDIK……
ONLAR GiBi OLACAKTIK….
BiZLER O AKŞAM GÖLGE TiMi OLMUŞTUK…