2. haftamızdayız o benihiç giblemiyo ama ben onun pervanesiyim sanki onunla geçen her anım her günüm çok farklı onunlayken herşeyi yapabilirmşim gibiydi bi akşam arkadaşlarla toplandık 3,4 kişiyiz babamın çalıştığı bi yer var eryaman ısı merkezi oraya gittik çay içipmuhabbetin dibide vurcaz felan eğleniyorum tabi ben bi tane yakın arkadaşım o saatlerden adanadan geldi aştiden metroya binip eryaman metrosunda inmiş beni aradı bende yanımdaki arabası olan bi arkadaşımı gönderdim onu aldı geldi felan işte hoşgeldin fasılları geçti bana bi gel bişey konuşcaz dedi tamam hayırdır falan köşeye gitdik

arkadaşım: Z ben : B

Z: kardeşim A ile çıkıyomuşsun hayırlı olsunda yapma üzülürsün
B: hayırdır kardeşim niye üzülüyüm
Z:beni dinle bak kardeşim ayrıl yol yakınken
B: b söyle ne oluyo aq
Z:kardeşim yanına yakışcak birisi değil o
B:söyle b çıldırtma beni ne olmuş
Z: onun fotoğrafları var kardeşim bak herkes biliyo ne olduğunu
B: yalan söyleme hayatını giberim duyardım bişeyi olsa
Z: kardeşim kendi gözlerimle gördüm 2 sene önce fotoğrafları facede dolanıyodu

ben yıkıldım o artık öyle biri değil demekten başka bişey gelmedi elimden