“Kıyâmet yaklaştı, ay yarıldı. Onlar bir mucize görseler yüz çevirir ve bu kuvvetli bir sihirdir derler. Peygamberi yalanlayıp kendi heveslerine uydular. Fakat takdir edilen her şey bir gayeye ulaşacaktır.” (Kamer, 1-3)

Bu ayette de bildirildiği gibi Hz. muhafazid’in (asm) en büyük mucizelerinden biri ayı ikiye bölme mucizesidir. Kâfirlerin bile inkâr edemedikleri bu mucize şu şekilde gerçekleşmiştir:

Bir gün Kureyş'in ileri gelenlerinden Ebû Cehil, Velid bin Muğire gibilerin de içinde bulunduğu bir grup müşrik, Hz. muhafazid’e (asm) gelerek:
“Eğer sen, gerçekten söylediğin gibi Allah tarafından vazifelendirilmiş bir peygamber isen bize ayı ikiye ayır. Öyle ki, yarısı Ebû Kubeys Dağı, diğer yansı Kuaykıan Dağı üzerinde görülsün” dediler.
Resûl-i Ekrem (asm) Efendimiz,
"Şayet bunu yaparsam, îmân eder misiniz?" diye sordu. Onlar:
"Evet, îmân ederiz." dediler.

Ayın bedir haliydi, yani en güzel göründüğü 14. gecesiydi. Kâinatın Efendisi (asm), Allah’ın emir ve iradesi dâiresinde hareket eden aya şehâdet parmağıyla işâret etti. Bu işaret kâfi geldi ve ay ikiye ayrıldı. Öyle ki yarısı müşriklerin istedikleri gibi Ebû Kubeys Dağı üzerinde, diğer yarısı ise Kuaykıan Dağı üstünde iki parça halinde göründü. Hz. muhafazid (asm) orada bulunan halka:
"Şahit olunuz! Şahit olunuz!" diye seslendi.
Bu apaçık mucize karşısında da müşrikler, inat ve inkârlarından vazgeçmediler. Üstelik,
gözleri önünde cereyan eden hâdiseyi elbette inkâr edemediler. inkâr edemedikleri için de, çıkar yol olarak sihirdir demek zorunda kaldılar! ( Müslim, 8/132 , Ahmed ibn-i Hanbel, Müsned, 1/447, ibni Kesîr, Tefsir: 4/262, Tirmizî, 5/398 , Kâdı iyaz, Şifâ: 1/238 )