Biraz önce belki de onun hayatını kurtartmıştım fakat hâlen beni azarlıyordu. Ekin'in de dediği gibi "kızlar gerçekten nankördü ve değer bilmiyordu".

Onu kendime doğru çektiğimde bir kez daha kokusunu hissetmiştim.
"Senin burada ne işin var? Beni mi

takip ediyordun ? Hem odunsun hemde sapık!" dedi ve gözlerini tekrar devirdi.

"Öncelikle sapık değilim küçük hanım. Az önce sizi büyük bir beladan kurtardım ve teşekkür etmek yerine arka arkaya çıkıştınız" diyerek ekledim.

"Teşekkür ederim, hayatımı kurtardın! Dile benden ne dilersen"

gibi imâlı imâlı konuştu. Tam bir şımarıktı.
Sessizliğime cevapsız kalamadı ve

"Sanırım sende buralarda
Oturuyosun" dedi ve merakli gozlerle bakti.