Bölgeden kamyonlarca mühimmat... askeri ve tıp malzemeleri... mermiler, silahlar ve araçlar getirildi... en son gidildiğinde Ahmet ve Doğan giderek mesajın yayınlandığı cihazı bularak sinyali sonlandırdılar... ve yanlarında gelirken oradaki bayrakları aldılar...
Akşam vakti olduğu zaman Burak'ı tek başına uzaklara bakarken buldum...
Yanına geldim...
Naber Koç dedi bana...
Iyiyim dedim... birazdan nöbet için hazırlanıcam... seni gördüm burada onun için yanına geldim...
S..KTiR ET NÖBETi BOŞVER... ARKADAŞLARINADA SÖYLE NÖBET FALAN YOK... GiTSiNLER UYUSUNLAR...
Tamam dedim... söylerim...
Bugün Doğan neden o mesajdan sonra... sanki başka biriymiş gibi davrandı diye sordum...
Nasıl davrandı ki... dedi Burak...
Bilmiyorum dedim... sanki o mesaj birinden geliyormuşta... cevap vermesi için acele ediyormuş gibiydi...
"Doğan hastalık başladığı zaman kardeşini kaybetti... çok zaman sonra bulduğunda oda çoktan yürüyenlerden biri olmuştu... kendi elleriyle öldürdü kardeşini... üzerinden çıkan kağıtta kardeşinin Doğanı aradığını ama ulaşamadığını okudu... Mesajın halen hayatta olan birilerinin yardım çağrısı sandı Doğan... kardeşi gibi birilerinin yardıma ihtiyacı olduğunu sandı... hepsi bu evlat... "
Dedi...
" Bütün mesele bu"
Cevap veremedim...
Sustum...