Ağfir li, arapça bir kelime ve "beni affet" anldıbına geliyor. Rüyalarımda o günden beri arapça, ibranice ve aramice gibi bir çok eski dilde diyaloglar geçiyor(hala) ve sanki ana dilimmiş gibi konuşup anlayabiliyorum. Tabi uyandığımda durum farklı oluyor, rüyamda neler gördüğümü, neler yaşadığım kısaca tüm içeriği hatırlıyorum ama aslında farklı bir dil ile iletişim yaşandığını bir süre geçtikten sonra farkedebiliyordum. Bu durum gerçekten insanı paranormal bir olayın içine düştüğüne ikna ediyor.

O karanlığın içinde sesin geldiği tarafa doğru yürümeye başladım. Yürümeye devam ettikçe o ses bir çığlığa, bir feryata dönüşüyordu. Sanki biri ona işkence ediyormuş ve benden onu
kurtarmamı bekliyormuş gibi. Bir tarafım korkuyor ilerlemeye bir tarafım da ısrarla devam etmemi söylüyordu. O an sanki ruhum bedenimden ayrıldı olduğum yerden kendimi izlemeye başladım. Gördüğüm şey benim bedenimdi ama içinde ben yoktum. Birileri tarafından kontrol ediliyordu. Birden kendi bedenim bana doğru dönüp "ettabeani(beni takip et)" dedi, o ses kesinlikle bana ait değildi, bedenimde bir cinni'nin olduğunu o zaman anladım. Çok korktum o an, düşüncelerim dilimde düğüm oluyor gibiydi konuşamadım durdum, hiçbirşey söylemeden ona bakarak hıçkıra hıçkıra ağladım. Bana doğru yürüdü, kendi bedenimden bana bakan o gözler de bana ait değildi, o gözleri benim yaşadıklarımı yaşamayan, anlayamayan insanoğluna tarif etmek imkansız. Dilim tutuldu, bana yaklaştıkça gözlerindeki kızıl alevi daha net görebiliyordum, elim ayağım titriyor korkudan, ağlamamak için kendimi tuttukça gözyaşlarım sel olup akıyor, bağırmamak için kendimi tuttukça da bir süre bekledikten sonra dayanamayıp patlıyor ağlarken de deli gibi bağırıyordum "limada, limada(neden, neden)" diye. Cinni bana bakıp "esket(sus)" diye bağırdı, sonra "ettabeani, saurikum(takip et, göstereceğim)" dedi.