dükkanda duruyordum güzel hasılat geliyordu saat 8 de bütün simitler satıldı 30 kr. aldığımız simidi 75 kr. satıyorduk çaylar 3 1 aradalar filan kapış kapış gider ankaranın meşur sabahlarında abimin gelmesine henüz çok zaman vardı bende bir yandan para sayıp bir yandan işime bakıyordum büfeden bir sigara yaktım gelen gidene işin yoğunluğu bir dal sigara içmek için zorlanırdım ama para getirisi yüksek bir şeydi büfe öğlene kadar çok yoğun çalıştım para işi biraz farklıdır kim ne kadar kazanırsa cebine koyar ay sonu kira elektrik ve toptancılara ödeme yapardık işlek bir yerdi dükkan abimle bu günden sonra yer değiştirecektik ben gündüz abim gece çalışacaktı şuan çalıştığım gibi olacaktı bu gün abimin yerine ben bakıyordum + para kazanmak için dükkana memurlar geldi büfenin sahibini sordu abim dir dedim nerde kendisi dedi bilmiyorum evdedir dedim kağıt çıkardılar gösterdiler bana okudum belediye kanunları diye başladı büfeyi boşaltın dedi kısaca olur memur amca dedim yarına bir tane malzeme istemiyorum dedi yeni sahibi taşınacak dedi peki dedim abimi aradım büfeye geldi 2 saat sonra durumu sordum anlattı şerefsiz 6 aydır ne kira ne fatura ödemiş cebine atmış parayı parayı sordum yok dedi cart dedi curt dedi bende tamam dedim yolladım akşam 10 du arabayı yanaştırdım babamın yıllar önce ne zorluklarla kiraladığı dükkanı boşaltmaya başladım sigaraları suları diğer malzemeleri arabaya doldurdum kapıyı kilitledim içerde bi sandalye birde raflar kaldı arabaya bindim elimden çıkarıp kurtarıyım kendimi 2 3 ay olsada idare ederim dedim

okuyanlar varsa rez alsınlar devam ederim