Beynimin içinde birisi fısıldayarak konuşuyor sanki dedim….sanırım diğerlerinde de bu durum var….sanki birisi zihnime doğru fısıldıyor gibi.
Bir araç uzaktan göründü ve yanımıza kadar geldi…
Aracın içinden Furkan ve Burak indi….Furkan’ın elide büyükçe bir çanta vardı.. fermuarını açtı ve içindeki iki parçayı birbirine monte etti.
Kocaman bir dürbün haline gelmişti o şey…
Nerede olduğunu tarif ettiğimiz zaman… bu hiç iyi olmadı dedi….
Sonra gözünü çekti ve Burak baktı…..derinden bir HAS. KTiR çekti Burak ve ahmetle Furkana bakarak “ BU O “ dedi….” BURAYA KADAR GELMiŞ “
Ahmet , Furkan’la Burak’a bakarak…sanırım çocukların aklına girmeye çalışıyor dedi..
Dediklerinden bir şey anlamıyorduk….
Bunu yapamaz dedi Burak…yürüyenlerin dışında bir şeylere hükmedemiyor…sadece fısıldıyor o kadar….