Bugün itibariyle elli iki günlük evliyim, sekiz aylık memur.. Borç harç yaptım herşeyi, maaşım geçinmeye yetmiyor.. hayata dair bir çok şeyi yaşayamadan otuz oldum düze çıkana kadar otuz beş.. Eşim uyudu yanına yattım dön o tarafa dön bu tarafa gözümü kırpamadım.. Hayat çok zor. Nefsim her insanın ki kadar aç bir çok insanın ki kadar doyurulamamış. Buna da şükür..