Hayat güzel gidiyodu. Ben çok mutluydum sinemle beraber bi şekilde hayatımızı devam ettiriyoduk. Aradan tam 3 sene geçti. Ben çalışarak 40 bin liraya yakın para biriktirdim bankada. Zaten artık 22 yaşındaydım. Yani askere gitme vaktim gelmişti. Ben askerliğimi yaptım ve eve döndüm. Sonra hazırlıkları başlattık. Ne  hazırlığı diye sorarsanızda hemen söylim. Askerden geldikten sonra sineme onunla evleniceğime dair söz vermiştim. Nergiz teyze ve babamla konuşup bunun onayini aldiktan sonrada askere gelmiştim zaten.

Sinem özel bi şekilde açık öğretimde okudu. Çokta iyi şeyler başardı. O çok güzel ve tanınan bir yazar oldu. Çoğu kişi tarafından seviliyodu. En çokta benim tarafımdan. Tabi bu sevginin sonundada bi keramet oldu.

Yani sonuç olarak düğünümüz yapıldı. Babam  denetimli serbestlik yasasından zorda olsa yararlanıp 1 ay önce çıkmıştı. Hepimiz mutluyduk. Düğünümde hem babam hemde bana annem gibi bakan nergiz teyze vardı. En önemliside yanımda en sevdiğim kadın olan sinem vardı.

Biz evlendikten sonra bi süre sıkıntılar çektik her yeni evli çiftte olduğu gibi. Yani bu sorunlar maddi sıkıntı ağırlıklıydı ama zamanla bu sorunlardan eser kalmadı.

Evliliğimizin 2. YılIında sinemin hamile olduğunu öğrendiğimde heycandan bütün mahallede bağırarak koştum. Ilk çocuğumuz olduğunda hayatımın en mutlu anıydı. Baba oluyodum be. Sinem biz evlendikten 3 sene sonra okulunu bitirip diplomasını aldı. Çok iyi bi yazısı vardı. Yazdığı yazılarda yazısı kadar güzeldi.

Son part birazdan