-(yok canım ödev falan yok. Sen yanımdasın.  Sen yanımda ol yeterki ben hep ödev yaparım) dedi omzuma başını koyarken.

-sen böyle diyosun ya, bazen içimden bi parça kopuyo. Ama bu öyle bi parça ki o olmazsa olmaz. O kopuncada hayatımın parçalandığını görüyorum. Sonra sen geliyosun bu laflarınla o parçaları topluyosun ve benim hayatımı tekrar bir araya getiriyosun. Şuan sen benim hayatımı bir araya getiren ve beni o şekilde tutan tek şeysin.

Bunları söylediğimde sinemin yüzü kızardı ve yüzünde küçük bi tebessüm oluştu. Bende onu yanağından öptüm bu sefer yüz ifadesi değişti ve daha fazla kızardı. Kolumu sıktı sonra. Onu her zaman öpmüyodum. Yani izin vermiyodu, napim. Ara sıra kaçmak yapıyodum böyle. Onunda küçük bi bedeli oluyodu haliyle.