panpalar dediğim gibi. ben yılışık insan ilişkilerini hazmedebilen bir insan evladı değilim. kızdan kurtulmam gerektiğini hissettim. beynim bana "ya gibicem yapıcağın işi bu kızla muhatap olma olm" diyordu. neden diyordu?

ben zenginim arkadaşlar. ama o filmlerde dizilerde gördüğünüz

kumar oynamak için yurtdışına bir yere gidip çocuğunun bütün üniversite masraflarını bir oyunda kaybeden ama çok da gibinde olmayacak kadar zenginliğe erişmiş bir varlıklı aile çocuğu babaya sahip değilim.

elit kesime mensup olarak amerikada yaşayan bir ailesi olan bir annem yok. babam yolsuzluk yüzünden içeri girmedi. annem, babamın sekreterini gibme şuursuzluğunu gerçekleştirdiği için terk etme durumuna gelip çocukları için geri dönmedi. hiç babamın zengin sporu sandığı golf'ü oynamadım. yurtdışına gitmedim. akıcı bir ingilizcem yok. sınırsız kredi kartım yok. beni okuldan alan babamın şirketinin jipleri ve şoförleri yok. kıbrısta mankenlerle takılmıyorum.

bu anlattıklarım x'in yaptıkları sahip olduklarıydı.

ben parayı sonradan görmüş, doğu anadolu'dan istanbula göç etmiş bir müteahhitin çocuğuyum. annem de istanbul doğumlu olsa bile istanbul'a karadenizden göç eden ailesi tarafından kültürel olarak çok doldurulamamış. bunlardan nasıl bir çocuk çıkmasını beklersiniz?

ben çıktım işte. yaşam tarzı bakımında kültürel farklılıkları düşünerek kendisine mesaj atıp duran bir kızı tersleyip görmezden gelen çocuk.