Doktor bunu diyince içimden hiç bişey demek gelmedi. Bende kafamı salladım ve dışarı çıktım. Sonra düşüne düşüne sinemin kaldığı odaya gittim. Nergiz teyzeyi dışarı çıkartıp konuşmaya başladım;
-bak sinem. Ben .. seni.. se.. seviyorum. Seni hayatımdan çok seviyorum. Seni senden daha çok seviyorum. Seni dünyadaki herşeyden daha çok seviyorum. Kısacası ben seni seviyorum. Lütfen beni tersleme. Çünkü ben srnin yanındayken hayatımın en güzel dakikalarını geçiriyorum.
-(bende seni seviyorum) dedi sinem.

Bi anda oturdugum yerden kalkıp ona sarıldım. Ona daha önce hiç sarılmamıştım. Şimdi ise nefesini boynumda hissediyodum. Içimde buruk bi sevinç vardı. Yavaşca kollarımı çözüp sinemin omuzlarını tuttum. Sinem çok mutlu olmuştu. Yüzü kıpkırmızı kesilmişti. Ama hala çok güzeldi. Hala çok güzel gülüyodu. Ona bi süre daha baktım ve anlından öptüm. Sonra ona nergiz teyzeyle bişey konuşucam diyip dışarı çıktım.