Bana seyir tepesine gidelim diyip durduğu için, hem temiz hava alırız hem de konuşur hallederiz diye oraya gitmeyi teklif ettim. Yurda gideceğini söyledi. Bende ertesi gün izmire gidecektim kalıcı olarak. Fakat bu umrunda bile değildi. Hatta istiyordu bile artık. zütürmedim yurda. Saat 10 oldu tartışırken. Sonra indi gitmeye başladı. Geçtim önüne. Geri geri gidiyorum. O da karşımda geliyor. Tutucam en sevmediği şeyin bu olduğunu biliyorum. Tutmak istemedim. Nazik nazik söyledim yüzlerce kez. Somra o gülünce kavganın ortasında kucakladım ben bunu zütürüyorum. Debeleniyor falan ki normalde kucakladığımda da debelenir. Hem gülüyor hem Debeleniyor falan. Ben de siniri geçti falan diye rahatladım baya sevinmiştim. Sonra bıraktım bu bana vurmaya başladı. Canım pek yanmadığı için yine şakalaşıyoruz sandım. Sardım bunu iyice. Telefonuyla yüzüme gözüme falan vuruyor. Isırıyor deli gibi. Nolduğunu anlamadım yine. Sonra kendimi kaybetmiştim galiba. Sadece tutmuştum. Birazda sıkmış olmam lazım ki ağlamaya başladı. Sonra zorla arabaya gitmişiz. Orada rahatsızlandım. Bi an hatırlıyorum. Rüyaydı sanki böyle başucumda duruyordu. Okşuyordu saçlarımı. (Cidden rüyaymış) sonra kendime geldiğimde başımda ağlıyordu. Ben gitti sanmıştım. Hiç ses duymuyordum kendime gelene kadar. Yalvarıyordu en don Allah'a. Kendime gelmem bir şey olmaması için. Kendime geldiğimde temiz hava alma ihtiyacı duydum. Fakat hem kalbimin ağrısı hem başımın ağrısından dolayı ki ayağa kalkmaya çalıştığım anda yerle bir oldum. Sonra kaldırdı bu beni. Bi banka oturmaya gidiyorduk. Gidene kadar bi daha düşmüş olmalıydım ki sol dizim ağrıyordu. Başım bi yandan dönüyor bi yandan ağrıyor. Bi yandan da kalbimin ağrısı. Gözlerim zaten kapalı. Açamıyorum. Gittik oturduk banka. Bişey yapmıyordum ama yapma diye ağlıyordu. Sonra arabaya gitmeye çalıştık. Herkesin bize baktığını söyledi fakat neden bakıyorlardı anlam vermemiştim. En son git artık dediğimde saatin 22.50 olduğunu ve artık kendime gelmem gerektiğini söylemişti.