Yol biraz uzun sürsede sonunda varabildik. Şafak söküyordu.
Kapıda 2 adet iri kıyım eleman vardı.
Kezbanı görünce kenara çekilip yol verdiler.
içeri girip dayının yanına yavaş adımlarla gitmeye devam ettik.
koltuğuna kurulmuş gayet sakindi. Yani öyle görünüyordu.
"Kezban sen dışarı çık" dedi kükremeye benzer bir sesle.
Ve bana dönüp konuşmaya başladı.

"Sana bir kaç fotoğraf göstereceğim. O gün kezbannın evine gelen kişiyi tanıyabilir misin?"
-Tabii ki efendim.
+Bu işi becerirsen seni yanıma aldıracağım. Hedefini de öldürmüş sayılacaksın.
- evet efendim anladım.

Önüme bir albüm gibi şey attı. Sayfaları teker teker inceledim.
Ama o eve geleni görmedim ki amk bu desem yalan olcak.
3. sayfadaki adamı gösterip "buydu" dedim.

Dayı kızdı köpürdü. Gözleri bir anda kan kırmızı oldu Bir kükreme sesi gibi bir sesle bağırdı bana "Sen benle taşşak mı geçiyon lan haa?"
elim ayağıma karıştı. Ne yapacağımı ne söyleyeceğimi bilemedim o an. Heralde öldürecek beni diye düşünürken yerine oturdu.
Yavaş yavaş sakinleşip konuşmaya başladı tekrar.

"Lan dıbına goduum gerizekalısı gidip kezbanın babasını gösterdin bu geldi eve diye " aha amk şimdi pipilere yan bastık dedim.

"Hedefini belirlemiştim sadece ufak bir testti bu. Bilmiyorum deseydin yada burda yok deseydin hedefi iptal edecektim. Ama kaybettin. Hedefin elindeki albümde son sayfayı aç gerekli bilgileri alacaksın"

Ananıskiiiiim pot kırdık iyi mi.
Albümü alıp çıktım. Çıkarken kapıdaki elemanlardan biri cebime bir zarf koydu. Ne olduğunu anlamadım pek. Koşmaya başladım. Biraz uzaklaşınca zarfa bir bakayım dedim içinde ne var acaba.
1 adet çek ve adres dökümanı. ama 1 kişinin değil. baya baya liste yapmış pekekent,