Dönüm noktası olarak 8. Sınıfı ele alacağım için öncesine ait kendimden ve ailemden bi kaç bilgi aktarmak istiyorum.

6 yaşına kadar çok hiperaktif , tam anlamıyla yerinde durmayan çok yaramaz bi çocukmuşum. Okul öncesi eğitimimi hocalarıma bol çile çektirerek bitirmişim. ilkokul döneminde 2 okul değiştirdiğim için kaynaşma döneminde biraz sıkıntı çekmişim. Ama en çok beni benden alan çocukluk aşkım olan Zelia adında bi kızdı. Sarışın , mavi gözlü , zayıf yapılı , güneş yüzlü güzel bi kızdı ki hala öyle. Ben bu kız için her gün ağlar , elimi tutmadığı için sinir krizi geçirdiğim bile olurmuş. Çok iyi hatırlıyorum 6. Sınıfta bi çocukla kavga etmiştim. Bi kız için ettiğim ilk ve tek kavgaydı. Ha bu arada sınıf arkadaşlarım koloni şeklinde gezer , gruplara ayrılırlardı.

-Padişah grup- Diktatör edasından dediği dedik bi gruptu

-Gırgır grup- Kendi halinde takılan , agyet eğlenceli bi tayfaydı

-Ayakçılar- Adı üstünde ayak işi yapan kişiler

-Bağımsızlar- Çoğusu kız olmak üzere bağımsız kişilerdi

Ciddi bi şekilde gruplaşma vardı. Bir düzen vardı. Ben bağımsızdım. Arkadaşlarım vardı , aramız iyiydi fakat hep kavga ederdik. Bu da benim çok dikkat çekmeme neden olmuş. Sınıfta bayağı bi dışlanmama sebep olmuştu. Ne olduysa o zamanlar oldu işte.