seriden geçtim sahile saatte akşam 7-8 civarlarıydı hava kararmış artık bizim kahveciye girdim mekana yok bu. aradım bunu nerdesin dedim gördüm seni gel bana doğru felan dedi buluştuk bir baktım üstünde her zaman giydiği deri mont yerine önünde sol tarafında bigiblet üstünde çocuk deseni olan bir hırka giyiyor düğmeli felan. (annelerin ördüğü hırkalardan görür görmez tanıdım zaten.) dedim bu ne hal lan soyuldun mu ? yok lan gel şurdan bira alıp geçelim sahile su kenarında takılırız muhabbet ederiz anlatırım felan dedi bende onayladım aldık büfeden 3 er tane bira geçtik deniz kenarına. dedim anlatcan dedin sökül bakalım ne bu kılık. annesi buna çocuk yaşlarında lacivert aynı bunun gibi bir hırka örmüş rahmetli , onu çıkardı gösterdi üstünde giydiğinin aynısını aq sadece boyutları küçük. anaa bune lan dedim gülerek. kanka bunu annem örmüş bana küçükken felan dedi. benim boğazım düğümlendi gene tabi, harbi mi lan dedim. benimde geçen aklıma geldi bitane dikim evi buldum bastım parayı aynısını benim bedene göre yaptırdım dedi. ne diyeceğimi bilemedim arada bir öyle şaşırtıyodu ki bu manyak beni. kafasına vurdum şakasına helal lan güzel olmuş felan dedim. bundan sonra baharda kışta bunu giyecem dedi. ciddi mi dedim , aynen nolmuş millet neler giyiyor dedi. garipsedim ama bişey demedim doğru söylüyor çocuk sonuçta. içtik biraları kalktık eve geçiyorduk bu kahve mekanının oralarda yaya yolundan karşıya geçtik yanımızda taksiden umut indi aq. (bu fuatı dövenlerle mekana gelen , bizim evde kızlarla beraber kalan oç.) tabi iner inmez yanımıza damladı eli ayağı karıştı elemanın , aa naieyaber gibisinden bişey dedi. bende kafamı eğdim eyvallah dedim bu dönüp gidiyordu dedim beklesene biraz durdu eleman..