1. 1.
    0
    selamın aleykum beyler bu gün sizlere ilk entry olarak yalnızlığımı anlatacağım.bu gün benim doğum günüm beyler sadece 1 kişi kutladı oda bir dost ulan düşünün bi 19 yıl olmuş kimse doğru düzgün doğum günümü kutlamamış amk kendimi bazen o kadar yaşlanmış hissediyorum ki ,bazen kendimi o kadar aşşalanmış hissediyorum ki anlatamam bazen yalnızlıktan nefes bile alasım gelmiyor. Bakın beyler ben öyle yavşak erkeklerden değilim ağırımdır biraz kendimi hiç bozmamışımdır bugüne kadar en son 7. sınıfta bi kızdan hoşlanmıştım. gittim söyledim ama reddedildim o gün başladı aslında herşey neden diye soracak olursanız şu anda kimseyle ilgilenmiyom dedikten 45 saat sonra birisiyle çıkmaya başlamıştı. Yerin dibine girmeye başlamıştım artık hiç bi şey eskisi gibi olamayacağını anlıyor bazen insan. sonrası zaten ızdırap beyler sonrası tamamen vahşet kapanmayan bi yaram oluşmuştu hala daha durmak bilmeyen bir kanama. özgüven deseniz zaten o anda buharlaşıp kayboldu ondan sonra kimseyi göremez oldum zaten . Değişim gerekiyor yani dıştan bakıldığında küçük ama çizginin öbür tarafından bakıldığında kocaman. Aşık bile olamıyorum artık lan millete bakıyom şöyle seviyom böyle seviorum diyor ben neden sevemiyorum benim neyim ekgib açıkçası zaten 1. tipsiz olduğum için 2. özgüveninin buharlaştığı için hiç sevgilim olmadı .

    yani beyler demek istediğim şu;BiR ERKEĞE,BiR ADAMA KEŞKE YAKIŞIKLI OLABiLSEYDiM DEDiRTEN TÜM KIZLARIN BEN MK
    teşekkür ederim içimi açmam lazımdı okuduysanız sağolun hadi eyvallah.
    ···
   tümünü göster