Gölgeyi kazdığımız mezara kendi ellerimle koydum. Gövdesinin üzerine de Ostim’de ilk karşılaştığımız zaman Furkan’ın Poloroid fotoğraf makinasıyla bizi çektiği fotoğrafı koydum.




Sonrasında Gölgeyi gömdük.
Herkes gitti , sadece ben ve Ahmet kaldık.
Ahmet dizlerinin üzerine çöktü ve bir süre daha ağlamaya devam etti ben ayakta kalmaya çalışıyordum ama gözlerimdeki yaşlara engel olamıyordum. isteğim dışında sürekli akıyorlardı.
Yaklaşık yarım saat mezarın başında kaldıktan sonra yanımıza ilk gelen Can Tekin ve Arif oldu.
Hadi dedi Can Tekin yapmamız gereken işler var.
Önce ben kalktım sonra yerde oturan Ahmet’i kaldırarak binaya girdik.