Cem in yanına sonunda ulaşabildim. Evide amma uzaktaymış amk koş koş bitmiyor.
"BAk kardeşim hani gözlerini seyirtip bakıyosun ya öyle yapacaksın. hani daldığında bir yere odaklanırsın. seslenseler de duymazsın ama dalmışsındır. senden öyle yapmanı istiyorum. Bak ders çalış diye birini getirdim" deyip Yan odaya gitti.
Yanında ufak tefek bir eleman vardı geri döndüğünde ama benim gözlerde bir değişiklik vardı.
Herşey olduğundan daha parlak görünmeye başladı.
"Cem ben iyi değilim" dedim. En son hatırladığım bu.
Uyandığımda evin bir başka odasında gözümü açtım.
KOlumda serum gibi bişey vardı. Ama mavimsi bir sıvı veriyolardı bana.
Hafifçe gözlerimi açtığımda yanımda oturan cemle gözgöze geldik.
Sonra kapıdan içeri kezban girdi.
Ve ikisi bana kızgın birer bakış atıp konuşmaya başladılar.

Cem: "En son kimin kanıyla beslendin?"
BEn:"Ormanda bir eleman vardı. onunla beslendim"
cem:"Aferin amk iyi tak yedin"
Ben: "Noldu amk niye sövüyon"
KEzban"Emrecim sen bilmiyosun söylemeyi unutmuşuz ikimizde PKK VE YANDAŞARININ KANINI EMMiYORUZ. ONLARIN KANI BOZUK OLDUĞU iÇiN ZEHiRLiYOR"

Baştan söylesenize amk nerden biliyim ben. akşam bişeyin kalmaz dinlen deyip çıktılar odadan.
LAn zaten biliyodum kanı bozuktular da bu kadarını beklemiyodum.
Gözlerimi kapayıp tekrar uykuya daldım.
Kan ter içinde uyandığımda yanımda cem uyuyakalmıştı. Ama kendimi iyi hissediyordum.