Eyüp'te amca çocuklarımın kahvesine sürekli takılan saatçi bir zenci panpamız vardı. Adı ne bilmiyorum ama biz ona Niang derdik. Saçlarını uzatır ince ince ördürürdü. Her gün öğlen saatleri elinde çantasıyla gelir, o komik Türkçesi ile "saat var parfüm var abi isteyen var mı" diye ekmek parasının derdine düşerdi. Genelde kahvedeki takozlar pek yüzüne bakmaz, bu da bir iki bardak çay içer çıkardı, tabii ki müessesemizden.

Bir kere sırf yardım olsun diye parfüm almıştım. Aslında dışarıda D&P'de satılan dolum parfümlerden geri kalır yanı da yoktu. Ordan alacağıma zenci panpalardan alıyorum artık. Saat zaten takamıyorum o ayrı mevzu. Niang ile aramız çok iyiydi. Onun çat pat konuştuğu türkçe acayip komiğime gidiyordu ben de her fırsatta onunla muhabbete giriyordum aslında espriliydi muallak. Yani şakır şakır türkçe konuşsa kaldıramayacağı kız yok amk. Ara sıra Topkapı'da görürdüm. Hemen bi döner ekmek kola alırdım ikimize beraber hem yer hem sohbet ederdik...

Edit : Beyler trendde birinci sıraya yerleşmişiz. Seviyorum sizi lan inci alemi. Bu arada bi nickaltını çok görmeyin bu panpanıza godikler

Bi Edit daha : Türkçe bilmeyen Niang'ın bu kadar güzel anlatamayacağını söyleyen detaycı panpalarım, onun ağzından kurgulayıp yazıcam dedim. Siz sadece hikayenin keyfine varın diye betimlemeler, espriler ile harmanlayıp yazdım. Yoksa direk Niang gibi yazsam bi gibimi anlayamazdınız, godiklerinize sahip çıkmanız dileğiyle hadi bakam.