her gün evime giderken yolumun üstündeki okulun duvarları tarafında yerde oturan bi teyze denk geliyordum , kaçtır kafama takılıp duruyordu bu soğukta bu kadın napıyor diye ,az çok tahmin edebiliyordum ne bileyim dilenci bile sanmışlığım oldu .

Bugün yine canım sıkkın bir şekilde eve doğru gidiyordum yine duvarında dibinde onu gördüm hava kararmıştı ,bu sefer dayanamadım yanına gittim , hemen poşetinde bir çorap çıkardı , bende bozuntuya vermeden
"ne kadar ?"
" 1 lira "
"ah teyzem kaçtır görüyorum seni bu soğukta nasıl duruyorsun burda böyle ?"
"napim olum ben burda bunu satmazsam evime ekmek girmiyor 2 tane çocuk okutuyorum anca geçiniyoruz"
"sen yinede dikkat et sağlığından önemli mi ?"
"ben burda bunu satmazsam kimse çıkarıp 5 krş vermez olum "

parayı uzattım sonrada eve doğru yol aldım benimde çok bi gelirim yoktu yaş 25 kpss ayağına hala ailemden para alıyordum aileminde çok durumu yok hep aklımdan 2, 3 krş hesabını yapıyorum , kışın okul yazın iş tatil yüzü görmedim yıllardır . parasızlık harbiden çok kötübişey ve teyzenin o sözü " çalışmazsan kimse 5 krş vermez " bu sözde resmen kendimi görmüştüm ,Allah kimseyi parasız ve zor durumda bırakmasın kiminin pavyon eğlencesidir kimininde geçim derdidir para...